Her zamanki gibiydi,
Ne güneşin doğduğu nede battığı bir gün,
Güverte bom boş,
Sanki dünya yıkılmışta öylesine bir sessizlik işte,
Kıyıda köşede herkes baska alemde,
Bense her zamanki gibi sessiz geminin güvertesinde,
Bense her zamanki gibi,
Sessiz geminin güvertesinde,
Bas roldeyse sessizlik ve ben,
Ben ve sessizlik,
Zamandan habersiz bir ot misali,
O körfez senin bu körfez benim,
Bazen dalga dalga olum kendi bendime,
Bazen büklüm büklümolup sığ bir denize,
Dökülüyorum çaresiz,
Fırtınalı geceler bir haber gündüzler,
Yaşıyor muyum, ölü müyüm?
Nedir bu dertler!
Sığ bir deniz misali,
Bir anda içinde buldum kendimi...
Ne sallantı kaldı nede zaman derdi,
Güneş gördü gözüm,
Ansızın aydınlandı gönlüm!
Sana bakıp için için,
Sendeki beni gördüm.
Gözlerindi beni benden alan,
O an anladım ki ey güzel kız,
BEn sensiz olamam...
Written by Gökhan Abatay in unkonown date and unknown time...
331. KSD
*.NET DEVELOPER
|
Del.icio.us
Digg
Facebook
Furl
Google
Blink
Simpy
Spurl
Y! MyWeb